Bush & beach

04/01 Addo
Om 7u breekt de zon door de oceaannevel en vrijwel meteen verdwijnt de ochtendkoelte. De warmte dwingt ons naar binnen voor ontbijt. Poort naar het Addo park is 2 km verderop. Pp betalen we nog geen € 15,- en krijgen daarvoor ook een mooie routekaart als entree bewijs. Bebossing lijkt wat dichter dan in Kruger. Gaan we wat zien? Temperatuur stijgt naar 40° buiten. De airco werkt als een tierelier. Mo stuurt de linkshandiggeschakelde auto door de heuvels over een onverharde weg. Het uitzicht is geweldig. Na een paar heuvels ons eerste Spotify moment. We komen bij een groot grasland. In de verte een zwarte vlek. Het blijkt een struisvogel die in de bloedhitte staat te eten en af en toe ook naar adem hapt. Kort daarna de eerste olifant, een kudu, zebra's en toen... een kudde olifanten. Stuk of 50 bij elkaar op 50  meter bij ons vandaan. Adrenaline schiet bij Mo omhoog terwijl ze terugdenkt aan Kruger en een van de grotere olifanten onze kant opkomt... en op iets meer dan 10 meter achter onze auto langsloopt even later gevolgd door een volgende met twee kleinere. Tess en Bou schieten foto's, Mo zit nog steeds gespannen maar iets rustiger achter het stuur. Indrukwekkend allemaal. We rijden door en komen in het noordelijke deel van het park. Vanaf een heuvel zien we ver weg bij Hapoor Dam een nog veel grotere groep olifanten staan en naderen tot op 30 meter. Deze kudde is ruim honderd stuks groot. Alle maten staan langs een grote moddervijver of genieten in de plas van verkoeling. Modder en water sproeien ze over zich heen terwijl ze kleintje schaduw verlenen. Het park doet z'n naam eer aan. Overweldigend dit. Discovery, National Geographic, HD en 3D TV kunnen dit niet vertellen. Aan het einde van het park nemmen we de laatste loop. De laatste spotify is een jakhals. We  snappen nou helemaal waarom ons guesthouse zo heet. Opgewekt en nieuwsgierig trippelt hij door z'n omgeving en lijkt nauwelijks ladt te hebben van de hitte. Bijzonder. We drinken en eten wat in 43°. Cola en bier lijken haastt direct te verdampen.
We rijden terug richting Cholchester. Daar aangekomen rijden we langs een lang pad de duinen door langs de rivier naar de riviermonding. Als we niet meer verder kunnen, stappen we uit en wandelen langs het strand. Tess vertelt haar wens later door de woestijn te willen trekken. Hierdoor gedreven loopt ze meteen over duinkammen. Even later zien we de Indische oceaan. Het waait behoorlijk. Hoge golven. De wind laat de koppen van ee golven sproeien. In de verte trekken donkere luchten samen. Als in de avond het toepen niet wil lukken bij Bou, doen we ale lichten weer uit om de sterren te zien. We worden verrast door een indrukwekkend lichtspel van bliksem.De bliksem zelf zien we niet en we horen geen donder maar de wolken lijken op te lichten alsof een klein kind met een lichtschakelaar zit te spelen. Mysterieus.

05/01 Colchester - Jeffreys Bay
We ontbijten met een eitje, pakken de spullen bij elkaar en rijden rond 10 uur richting Jeffreys Bay wat populair J-Bay wordt genoemd, een van de meest bekende surfplekken ter wereld. De lucht is volgens de verwachting lichtgrijs bewolkt. Mo rijdt ons om 11.30u het plaatsje binnen. Bij onze nieuwe stek verwachten ze ons nog niet. We gaan het dorp verkennen. Het ademt inderdaad aan alle kanten de sfeer van een gemoedelijk vakantiestadje. Een wandelboulevard, strandwachten, eettentjes, kleine kermis en vanzelfsprekend strand. De oceaan en het oplopende kustlijn produceren steeds lange brekers van een meter of 2 à 3 hoog. Voor de meesten is dit het laatste vakantieweekend hier. Gelukkig is het nog steeds licht bewolkt. Anders was het niet om uit te houden. Mede omdat we in de tweede helft van de middag op onze nieuwe stek terecht kunnen, hebben we tijd. Tess heeft de lead deze twee dagen en wil surfles. 'Toevallig' start om 2uur bij Wavecrest een les en Tess schrijft in bij Drew die zoveel heeft gesurfd dat hij niet meer cool hoeft te zijn en daardoor wellicht juist cool is. No worries. Met een licht gevoel van opgewondenheid lunchen we met inktvis, garnalen en cola bij Hey Jude. Daarna nog een ommetje waarna Tess zich in een wetsuit hijst. Stoer loopt ze even later met haar roze surfboard achter Warren de enthousiaste surfdude aan die in de ogen van Tess 'best wel aardig is'. De uitleg is helder en vermakelijk zodat na 20 min  de eerste brekers overwonnen worden. Vanaf 50m in zee zoekt Tess steeds haar 'perfect' wave. Uiteindelijk getuigen foto's van Mo dat Tess zelfs al kan staan op haar board. Morgenochtend weer een les...
In de avond regent het en genieten we na bij een uitbundige vismaaltijd in Two Oceans. Cocktails bij The Mexican zijn tot slot de kers op onze taart vandaag.